Projekt 243 kroki do…, inspirowany biografią Idy Kamińskiej, realizowała ochocka młodzież- wychowankowie Ogniska Pracy Pozaszkolnej-uczniowie klasy II E o profilu artystycznym LXIX Liceum Ogólnokształcącego z Oddziałami Integracyjnymi im. Bohaterów Powstania Warszawskiego 1944 LXIX Liceum Ogólnokształcące .Autotką projektu jest Katarzyna Malec -nauczyciel zajec teatralnych.
U genezy projektu leżał zaszczytnie nadany Ognisku Pracy Pozaszkolnej patronat nad miejscem pamięci na warszawskiej Ochocie, jakim jest tablica znajdująca się na elewacji kamienicy przy Alejach Jerozolimskich 101, gdzie mieszkała przez osiem lat Ida Kamińska. Ten zobowiązał nas do podjęcia różnorodnych partnerskich działań, które swoją opieką objął Teatr Żydowski im. Estery Rachel i Idy Kamińskich oraz Centrum Kultury Jidysz w Warszawie. Nasi wychowankowie-uczniowie liceum, w procesie projektowym uczestniczyli w wycieczkach, warsztatach, spotkaniach, których celem było poznanie wielkiej aktorki teatralnej i filmowej, reżyserki, dyrektorki Teatru Żydowskiego w Polsce, aby w oparciu o jej biografię, przygotować spektakl teatralny. Wykonali oni dużo więcej niż symboliczne 243 kroki najpierw do poznania Idy Kamińskiej, potem do działania, by ostatecznie dojść do wielkiego FINAŁU, który połączył współpracujące przy nim placówki: Ognisko Pracy Pozaszkolnej na czele z Dyrektor Kingą Stępień i LXIX LO kierowane przez Dyrektor Annę Jaroszek.
WSPANIAŁY uczniowski zespół produkcyjny, pod okiem instruktorów, pedagogów zadbał nie tylko o scenariusz, ale o plakat, program teatralny, scenografię, muzykę, czyli o każdy element składający się na wielkie wydarzenie sceniczne, jakim był spektakl teatralny 234 kroki do… Zaprasza on do spotkania z wybitną aktorką i zasłużoną Dyrektorką Teatru Żydowskiego, gwiazdą teatru, która nie oślepia, ale ośmiela młodego człowieka do podążania za marzeniami. Ilość kroków w tytule przedstawienia nawiązuje do numeru planetoidy o nazwie IDA. Okazuje się, że 243 kroki można łatwo policzyć i szybko dojść do celu, nawet tego „gwiezdnego”, co dla młodych ludzi stało się metaforą ich realnego zbliżenia do wielkiego autorytetu jakim nadal jest Ida Kamińska.
